| LESSEN IN DEMOCRATIE ( *Voor toekomstige ontwikkelingen, zie: ‘Lessen in Dictatuur’) Daar het grootste deel van de bevolking nog steeds in het levensonderhoud moet voorzien door zijn arbeidskracht te verkopen houdt democratie in wezen in : dictatuur van het proletariaat. Maar zowel in de zgn. socialistische volksdemocratieën als in de zgn. kapitalistische parlementaire democratieën is gebleken dat het democratisch stelsel vooral ongekende mogelijkheden biedt voor de uitbreiding van de staatsmacht. * Wij willen enkele richtlijnen geven voor een optimaal gebruik van het democratisch stelsel. |
|
1. Meer dan in enig ander stelsel is het in een
democratie noodzakelijk om voortdurend het stelsel zelf te loven. De
opvatting dat via het stelsel het volk regeert dient als onaanvechtbaar
te worden beschouwd. Discussie over het wezen van het stelsel dient tot
iedere prijs vermeden te worden.Wel kunnen, wanneer dat onvermijdelijk
is, gebreken in het functioneren van het stelsel toegegeven worden maar
als oorzaak moet dan altijd menselijk falen worden aangewezen. De Staat
dient zich voortdurend op te werpen als verdediger van het stelsel.
Zolang hij dat doet kan hij een bijna volstrekte onschendbaarheid
verwerven: hij ontleent zijn macht immers via het stelsel aan het volk.
Om dit beeld niet te verstoren moet de taak van de
volksvertegenwoordiging worden voorgesteld als het controleren van de
staatslieden en niet als het controleren van de Staat zelf. Het idee
dat de Staat niet dezelfde belangen zou hebben als de overgrote
meerderheid van de bevolking moet als volkomen absurd van de hand
worden gewezen. 2. Het is van belang er voor te zorgen dat de onderste lagen van de bevolking er van weerhouden worden deel te nemen aan verkiezingen. Hiervoor zijn verschillende methodes bruikbaar. In Europa voldoet het systeem van gastarbeiders die niet mogen stemmen in het land waar ze wonen en werken uitstekend. In de USA is gebleken dat van de armste minderheids- groepen relatief het grootste aantal mensen er niet toe komt zich in de kiesregisters te laten inschrijven. Als dergelijke mogelijkheden ontbreken kan met een zgn. districtenstelsel een soortgelijk resultaat worden bereikt. |
3. Wat het aantal partijen betreft verschilt de situatie
van land tot land. De praktijk wijst uit dat bij een
éénpartij stelsel de benodigde propaganda voor het
stelsel te gecompliceerd en kostbaar kan worden. In het algemeen geldt:
hoe meer partijen hoe gemakkelijker de onfeilbaarheid van het stelsel
geaccepteerd wordt. Aan een grote hoeveelheid partijen kleven echter
bezwaren en zelfs gevaren. Meestal blijkt een tweepartijensysteem,
waarbij het vaak nuttig is om uit psychologische redenen een kleine
derde partij toe te voegen, de beste oplossing. 4. Het is van groot belang de volksvertegen- woordigers er van te doordringen dat zij niet ‘het volk’ zijn maar ‘de vertegenwoordigers’. Dat wil zeggen ze zo snel mogelijk een zelfbewustzijn als ‘parlementariërs’ bij te brengen. Daarom moet hun aantal niet te groot zijn en moeten zij zo getrapt mogelijk gekozen worden (bijvoorbeeld via partijvoordrachten op kieslijsten of via voorverkiezingen). Hun salaris moet royaal zijn maar van nog meer belang is het dat zij zoveel mogelijk privileges genieten en dat de gewoonte gecreëerd wordt dat hen later goed betaalde posities in bestuur of bedrijfsleven wachten. (wordt vervolgd) |
| "gastarbeider(-s), m. , een weinig gelukkige ben. voor uit het buitenland afkomstige arbeidskrachten" van Dale, Groot Woordenboek der Nederlandse Taal |
| IN NEDERLAND Na een anonieme tip komen ze in de vroege ochtend drie in burger zes in uniform terwijl twee door het raam klimmen trapt de rest de deur in ze stormen binnen met getrokken pistool als de familie met de handen hoog boven het hoofd op de vloer zit schreeuwen ze hen één voor één toe: 'passaport, waar is jou passaport ?' ze nemen het zoontje van acht apart en vragen hem waar zijn broer zijn neef zijn oom zijn gebleven ze nemen iedereen mee weerloos kijken de slachtoffers naar de regen als ze op transport gesteld worden. **** |
IN BELGIË Van Gent gaat ze iedere ochtend naar Breskens - de visfileerfabriek het krot in Gent lekt erger dan het lemen huisje in Turkije in de regen wacht ze op de bus voor een caféraam met het bordje ‘verboden voor vreemdelingen’ in de bus moet ze staan de fabriek betaalt stukloon twee kinderen zijn ziek in het huis is geen water geen gas geen w.c. als ze ‘s avonds thuiskomt vindt ze op de deurmat een folder: “Zestien posten op uw kleurenontvanger! Neem nu een aansluiting op de kabel-t.v.!" **** |
IN NEDERLAND De minister op het scherm blijkt er op gebrand te zijn te verklaren dat het probleem van de vele buitenlanders moet worden aangepakt de verveelde jongen aan de bar betast de ijzeren ketting onder zijn jas in de kerk schreeuwt een marokkaan in zijn slaap. **** IN BELGIË De Belgiese bourgeoisie eet taartjes in teesalons en kwijlt in Knokke Frans tegen Italiaanse kelners in de fabriek assembleert een Turk 10-duizend auto’s opdat hij er één kan kopen om mee terug te rijden naar Turkije. **** |
